داشتم در مورد بزرگی این عالم جستجو می کردم، که به یاد پست از تانیو پولینگ تا بازیگر زن سینما و تلویزیون ایران که مرد شد افتادم. می گویید چه ربطی داره؟

حتما می دونید کهکشان راه شیری، مجموعه ای تشکیل شده از خورشید و میلیارد ها ستاره دیگری است. کهکشان راه شیریِ ما به اندازه ای بزرگ است که با سرعت نور، زمانی در حدود 100.000 سال طول می کشد تا از یک طرف آن به طرف دیگرش برویم. یعنی اگر تصور کنید تمام منظومه شمسی ما به اندازه سکه ای باشد، در این صورت خورشید به اندازه ذره ایی ریز در مرکز سکه و سیارات نیز بصورت ذراتی بسیار ریزتر در سطح سکه خواهند بود.در این مقیاس اندازه کهکشان راه شیری برابر با اندازه ایالات متحده آمریکا خواهد بود!

نزدیک ترین کهکشان ها به کهکشان ما به اندازه ای دور هستند که نور آنها میلیون ها سال طول می کشد تا به ما برسد. یعنی تصویری که ما از آنها می بینیم ظاهری را که آنها میلیون ها سال قبل داشته اند، نشان می دهد و ممکن است خیلی از آنها دچار تحولاتی شده باشند و ما تا میلیون ها سال بعد بی خبر می مانیم تا نور آنها به ما برسد ! 

این مطلب را بگذارید در کنار کلام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله که فرموذ: این زمین و هوا و ثری و ... با هر که در آن و بر روی آن است در نزد آسمان اول همچون حلقه ای است در بیابان. و این نسبت آسمان دوم به سوم و سوم به چهارم (تا هفتم) است. (و این نسبت همین طور ادامه دارد).

واقعا آدم سرش سوت می کشه. 

ولی این آخر کار نیست. همه ی اینها ذره ای از خلقت آفرینش است.چرا که خداوند بدین بزرگی، مخلوقی خلق کرده است که جانشین او بر روی زمین است.

جای تعجب داره اما نمیشه انکار کرد. خداوند می گوید: نفخت فیه من روحی (من از روح خودم در انسان دمیدم) (قرآن – حجر، 30)

یعنی ما از این کهکشان و دبدبه و کبکبه اش بزرگتریم. 

ولی ما که آفریده شده ایم این دنیای کوچکتر را بهتر بکنیم، تو چه مسائلی گیر کرده ایم. به دنبال چه چیزهایی هستیم؟ دنبال این هستیم که دماغمونو عمل کنیم؛

چرا اندازه بینی ام بزرگه؟ چرا قوزداره؟چرا پهنه؟ چرا سوراخش بزرگه؟ چرا نوک بینیم افتادگی داره؟ چرا در گنجه بازه؟ چرا دم خر درازه؟ شوهر اون پیره زنه چرا ویلن میزه؟