روزى دو گونه است : روزیى که آن را جویى ، و روزیى که تو را جوید و اگر پى آن نروى راه به سوى تو پوید . پس اندوه سال خود را بر اندوه روز خویش منه که روزى هر روز تو را بس است . پس اگر آن سال در شمار عمر تو آید ، خداى بزرگ در فرداى هر روز آنچه قسمت تو فرموده عطا فرماید و اگر آن سال در شمار عمر تو نیست ، پس غم تو بر آنچه از آن تو نیست چیست ؟ و در آنچه روزى توست هیچ خواهنده بر تو پیشى نگیرد ، و هیچ غالبى بر تو چیره نشود ، و آنچه برایت مقدر شده تأخیر نپذیرد . [ این گفتار پیش از این در آنجا که سخن از این باب بود گذشت لیکن در اینجا روشن‏تر و گسترده‏تر است ، بدین رو بر قاعده‏اى که در آغاز کتاب نهادیم آن را از نو آوردیم . ] [نهج البلاغه]
 
جمعه 91 شهریور 10 , ساعت 10:11 صبح

 

سریال افسانه ی دونگ یی که یک روز در میان از طریق شبکه سه به نمایش در می آید، در مورد دختری به نام دونگ یی است که با تلاش و زحمت خود، به مراتب عالیه دست می یابد.
اگرچه موضوع این داستان بسیار آموزنده می باشد، لیکن گاه فرهنگ های غلط را نیز به جامعه می آموزد؛ و به علت تأثیر گذار بودن سریال باید بدان توجه کرد.
امپراطور هر گاه احساس دلتنگی می کند با دونگ یی - به بهانه ی هم دردی کردن او - به درد و دل با او می پردازد! امری که نه تنها در فرهنگ اسلامی ما، بلکه در فرهنگ شرق قابل پذیرش نیست. و در حقیقت نوعی توجیه برای دوست دختر داشتن می باشد.
البته من خیلی در داستان و فیلم دقت نکرده ام، ولی چنانکه نکته ی دیگری به نظرتان رسید، بفرمایید.
دونگ یی و امپراطور


لیست کل یادداشت های این وبلاگ

 
 
azzahra