حتما همتون واقعه ی عاشورا را خوندید و شنیدید، ولی تا حالا از این جنبه نگاه نکردید!
بعد از ورود کاروان اسراء کربلا به شام، بعضی از مردم اسراء را شناختند، و در صدد رفع مشکلات فرزندان پیامبر در آمدند. پرسیدند: چه نیازی دارید؟ آبی برای نوشیدن، غذایی برای خوردن، دوایی برای زخم ها؟
اما جوابی شنیدند که همه را شوکه کرد. زینب کبری فرمود: برای ما لباسهایی بیاورید تا خودمان را بپوشانیم!
با آن که زیردست دشمن بودند و داغدار و مصیبت‌زده از منزلی به منزلی و از شهری به شهری و از درباری به درباری آنان را می‌بردند، با نهایت دقت، نسبت به حفظ‌ شان و مرتبه یک زن پاکدامن و متعهد مراقبت داشتند و در همان حال نیز سخنرانی‌های افشارگرانه و انجام رسالت و تبیین و دفاع از اهداف شهدا باز نمی‌ماندند.
شاید این بهترین جواب باشد برای کسانی که می پرسند: مگر همه جا درست شده و دنیا گیر همین چند موی بیرون مانده ی زنان است؟