چرا بین زنها و مردها، حکمهای متفاوتی وجود داره.
یکی از مشکلاتی که همیشه به آخوندها میشه این است که:جواب این سوال را میشه در تفاوت فیزیکی و روانی زنها و مردها دونست. که طی چند پست به آنها اشاره میشه.
اولین تفاوت قابل توجه، که بر سایر رفتارهایشان هم اثر می‌گذارد نگرش آنها به دنیاست.
(و شاید از این رو باشد که اسلام بیشتر انجام امور مدیریتی را به مرد محول کرده است، چرا که با نگاهی به اهداف، طبق خلقت خود راحت تر می تواند امور را یکی بعد از دیگری بچیند و به جلو پیش برود.)
ورود به اتاق!
وقتی مردی وارد اتاق جدیدی میشود نقطه‌ای را انتخاب می‌کند، به طرف آن می‌رود به چیزی نگاه می‌کند و بعد به چیز دیگر و بعدش باز به چیزی دیگر. این کار را ادامه می‌دهد تا به تدریج تصویری از محیط بسازد.
===============
آدم فکر می کنه، دوست پسر داشتن، یه چیزیه مال قرن بیستم. 
زنهای عرب که شتر می شناختند و ملخ! اصلا نمیدونستند دوست پسر چیه، تا بخواهند داشته باشند!
اما جالبه بدونید، نه تنها آن زمان دختر ها هم دوست پسر داشته اند، حتی آیه ای در این رابطه نیز داریم.
خدا به مردان سفارش می کند: با زنان متخذات أخدان ازدواج نکنید. یعنی با زنانی که دوست پسر داشته اند ازدواج نکنید.
شاید بدین خاطر باشد که زن یا مردی که قبل از ازدواج چنین تجربیاتی داشته باشند، مطمئنا بعد از ازدواج در روابط عاطفی و نزدیک خود با همسرش آن تجربیات به یاد خواهد آمد، و گاه در مقایسه بین همسر فعلی و دوست قبلی به احساس شکست در این ازدواج یا برتر بودن تجربه قبلی حکم کند. و این بزرگترین لطمه در اوایل ازدواج است.
آیا دوست پسر داشتن با تمام لذت های که دارد، با احساس شکست در زندگی آینده قابل قیاس است؟
