سلام. تکه ي دوم حديث دارد: (علي بن يقطين مي گويد مي خواهم حکم آن را بدانم، حضرت کاظم (عليه السلام) مي فرمايد [حليت] متعه در کتاب علي (عليه السلام) آمده است. ابن يقطين مي گويد آيا مي توانيم زياد متعه کنيم؟ حضرت (روحي فداه) مي فرمايد آيا خوبي و لذت متعه جز به زياد بودن آن است؟) فکر نکنم برداشت اوليه را نقض بکند. چرا که فکر نکنم حضرت نعوذ بالله منظورشان اين بوده است که: خوب حالا ديگه برو ازدواج موقت بکن!!! از مجموع حديث استفاده مي شود که: (شما که زن داري، کافيته. اما اگر ميخواهي بداني، خوبي متعه به زياد بودن آن است. ) حد اقل چيزي که دارد اين است که: در بعضي جاها متعه داشتن نهي شده است. و به صورت مطلق نيست. در ضمن فکر کنم، در مسائل علمي احترام نسبت به ديگري را حفظ کنيم، نه تنها نشانه ي جادلهم بالتي هي احسن است بلکه انسان را در مقام ضعف نشان نمي دهد. باز هم از جوابي که داديد بسيار ممنون ميشم. و اگر حرفهايم اشتباه بود، ممنون ميشم متذکر بشويد، تا تصحيح بکنم. چون قرار نيست آدم جمع کنيم، قرار است دين را ارائه بدهيم. ان شاء الله