سلام

ابراز اميدواري کردم خودتان با تدقق در الفاظ آن روايات، متوجه برخي از آن تفاوتهاي گفتماني بشويد. چرا که ورود بنده به اين جهت فعلاً ميسر نيست و نياز هست برخي جهات کلامي و اصولي و... را قبلش تنقيح کرده باشم خدمت شما که آن هم ساعتها وقت مي‌گيرد و کار نوشتني هم نيست.

عجالتاً همين مقدار عرض مي‌کنم که اگر شما يک روايت موثوق‌الصدور از آن روايات را با ترجمه دقيق و بلکه متفق‌عليه (نه مثل آن و ما أنت و ذاک) در وبلاگ‌تان مرقوم کرده و ضمناً به اين مطلب هم تذکر بدهيد که «اينها بخشي از حکمت‌ها و فوائد دنيوي فلان حکم است نه علت تامّه حکم به مفهوم دقيق کلامي و اصولي» امثال بنده مزاحمت نخواهند کرد.

اما اين نحو گفتمان که اولش با تشبيه خالق و مخلوق شروع شود و آخرش هم بدون توضيح کافي خاتمه يابد و خواننده‌تان در معرض برخي شبهات قرار گيرد مقبول نيست.

البته در نهايت، صلاح وبلاگ خويش خسروان دانند!

موفق باشيد

سلام

شما به آن سخن اول اشکال کرديد بابت تفاوت فهم انسانها. عرض کردم قضيه تفاوت فهم را انکار ندارم و اساساً مطلب، ربطي به تفاوت فهم ندارد. بلکه اتفاقاً در فرض قبول تفاوت فهم انسانها بايد کمتر به اين نحو توجيهات آبکي روي آورد چرا که تفاوت فهم‌ها موجب آن مفاسد ميشود. اين سخن را چه قبول داشته باشيد چه نه، بهرحال سخن دومي است بدون تکرار.

درباره علل الشرائع نيز ظاهراً به عرض بنده دقت نشد. عرض نکردم فقط برخي اشکالات سندي دارد که شما بپرسيد همه روايت مربوطه ضعيف است؟ و بنده هم اگر روايت معتبري ديدم مطلب برايم تمام باشد. بلکه نکات مهمي از حيث دلالت نيز در اين نحو روايات هست که اميدوارم با دقت در برخي فرازهاي اين‌گونه روايات، متوجه برخي تفاوتها بين گفتمان آنها با گفتمان خودتان در اين قبيل پستها بشويد

موفق باشيد

سلام

درباره تفاوت سطح ايمان و فهم ديني مردمان، مطلب آن قدر روشن هست که نياز به ذکر کردن مثالهاي بي‌ارتباط نباشد. بله قبول دارم مردم سطح‌شان متفاوت است و بنده اتفاقاً با نظر به همين سطح متفاوت، آن حرف را زدم.

منظور اينکه در بين چنين مردماني با اين سطوح مختلف فکري، استناد دادن به تحليلهاي عامه‌پسند براي هر دو گروه جامعه (هم عوام و هم خواص) مضرّ است.

از اين جهت که خواص، چنين تحليلهايي را قبول نکرده و در ذهن خود، به آن سخنان اشکالات فراواني وارد مي‌بينند لذا اساس دين براي‌شان زير سؤال مي‌رود (چرا که فکر مي‌کنند ساير مباني کلامي ديني نيز همينقدر آبکي است) و عوام نيز گرچه اين تحليلات را مي‌پذيرند اما بالاخره تا ابد که قرار نيست در عوامي بمانند پس بعد از مدتي که کمي چشم و گوششان باز شد و با مسائل جديد مواجه شدند در تحليل آن مسائل در مي‌مانند و باز دوباره آنچه از دست مي‌رود دين‌شان است.

اگر از اول گفته شود اين احکام الله است و اگر شما بنده الله هستي عمل کن وگرنه هرطور دلت خواست، اين حرف هيچگاه نقض نميشود چون اساساً نقض‌بردار نيست. از اول تا آخر، تکليفش معلوم است و انتخابي مي‌باشد. اما آن نحو سخنان در گذر زمان مسأله‌ساز مي‌شوند.

بنده در دوستان و آشنايان، برخي موارد را بعينه ديده‌ام که مثلاً کسي، با اين نحو سخنان دلنشين و ابتداءاً شيرين، جذب دين شده و مدتي دينداري کرده اما بعد که مسأله به شکل ديگري شده نتوانسته آن توجيه را ادامه دهد لذا دوباره برگشته سر جاي اول!

يک نمونه‌اش دختري که مداماً در گوشش خواندند «حجاب براي حفظ عزت و کرامت توست» او هم با خوش‌خيالي اين را گرفت و باحجاب شد اما بعداً که در برخي اماکن بابت حجابش توهين شنيد و عزت و کرامتش له شد حجاب را کنار گذاشت چون فکر ميکرد فلسفه حجاب نقض شده و استدلال اسلام، باطل گشته و... اين است همان ناکجاها که در کامنت قبلي عرض کردم

بهرحال اصراري ندارم و تذکراً عرض کردم و اختيار و مسؤوليت شرعي قضيه با خودتان و اما درباره مطلب دوم، خوب است يکبار ديگر همين کتاب علل‌الشرائع را با دقت بيشتري مطالعه بفرماييد. اولاً عمده مطالب آن، ربطي به فلسفه احکام ندارد. بلکه درباره علت خلقت گربه و علت اينکه حضرت ادريس(ع) نامش ادريس شده و علت تمناي مرگ از سوي حضرت ابراهيم(ع) نکاتي بيان داشته است. ثانياً آن مواردي که به احکام پرداخته نيز مشکلات سندي و دلالي فراواني دارد که استناد به آن را مشکل مي‌کند. بيان آن اشکالات، در گنجايش اينجا نيست اما بسته به پاسخي که به اين عرايض ميدهيد شايد لازم شد اندکي از آن اشکالات، قلمي گردد

ياعلي

سلام

تبيين احکام دين با اين نحو تقريبات ذهنيتي و غيرجامع با رويکرد فلسفه احکام و... راه بسيار خطرناکي است که اولش گرچه شيرين است اما انتهايش سر به خيلي ناکجاها دارد.

يک نمونه‌اش کامنتي که مي‌بينيد از ديه جنين پرسيده. آيا با اين توجيهات غيرجامع مي‌توان جواب امثال اين سؤالات را داد؟ و يا به جاي ورود در اين عرصه خطير، بهتر است فرهنگ تعبد به احکام الله را نشر دهيم؟

آيا بهتر نيست به مردم بگوييم: «آنچه از ما به عنوان متدين به دين خدا توقع مي‌رود تعبد به احکام خداست بدون استناد به توجيهات و ذهنيات. اگر بابت آن توجيهات، دستورهاي دين را عمل کرديم در واقع آن توجيهات را اطاعت کرده‌ايم نه خدا را. خدا را وقتي اطاعت کرده‌ايم که امري بفرمايد و ما هم ندانيم وجهش چيست ولي بگوييم سمعنا و أطعنا»؟

ياعلي

سلام.

مطلب زيبايي بود. من نظر خاصي ندارم ولي بازم به پايمال شدن حقوق زنان اعتقاد زيادي دارم هرچندم دلايل مسخره و خنده دار براش پيدا بشه که خلاف اونو ثابت کنه.

چرا دير به دير ابديت مي شيييييييييييييييي

اينم مدارکش

سلام.

کلي خنديدم. خيلي جالب بود. ممنون.