يكي مي گفت:

دلت پاك باشه؛ حجاب را بي خيال

دوستش پاسخ داد:

پس برو مردم آزاري كن وبعد بگو دلم پاك بود.

دروغ بگو، و توجيه كن كه دلم پاك بود.

آيا كسي اين توجيه را از شما مي پذيرد؟

عمل انسان ناشي از عقيده اي است كه در دل دارد.

نمي شود كسي دلش پاك باشد و عملش ناپاك.

اينـكه «فقط دل بـايـد پـاك باشد» بهانـه‌اي براي گريز جاهلانه از همين مصونيت است و آويختـن به شاخـه «لاقيـدي»، و گرنه از دل پاك هم نبايد جز نگاه و رفتار پاك برخيزد. ظاهر،آينه باطن است

و

«ازكوزه همان برون تراود كه دراوست»

http://tajebandegi313.blogfa.com :)